- شنبه ۲۳ آذر ۹۸
- ۱۱:۰۵
همه ما دوست داریم که فرزندان مان را به بهترین شکل ممکن تربیت کنیم. استعداد های آن ها را شکوفا کنیم و فرزندانی سالم از تر روحی و از نظر روان داشته باشیم. ولی گاهی این تربیت کودک برای ما تبدیل به کاری مشکل می شود. در بعضی شرایط خاص رابطه ما نمی دانیم چه رفتاری درست و چه رفتار هایی اشتباه است.
نمی دانیم که باید چه رفتاری با فرزندان مان داشته باشیم و گاهی ممکن است که احساس عجز، ناتوانی و درماندگی کنیم. ما باید بدانیم که هر زن و شوهری که قصد بچه دار شدن دارند، باید برای این کار آموزش ببینند.
پرورش کودک مانند هر کار مهم دیگری نیاز به یادگیری و یاد گرفتن دارد، به همین منظور ما تصمیم گرفتیم که در یک تعداد جلسه مهارت های لازم برای فرزند پروری را آموزش بدهیم و به بهبود سلامت روان خانواده و جامعه کمک کنیم.
چطور با کودک خودمان رفتار و رابطه بهتری داشته باشیم ؟
ما معمولا به حرف کسی گوش می دهیم که او را دوست داشته باشیم و کسی را دوست داریم که رابطه خوبی با او داشته باشیم. مثلا مدیر یک شرکت را در نظر بگیرید.
اگر این مدیر یک رفتار کنترل گر داشته باشد. سخت گیری زیاد داشته باشد وو ایرادات کارمندان را مدام به او گوشزد کند. ممکن است که کارمندان در حضور او کارشان را به خوبی انجام دهند ولی وقتی که مدیر حضور ندارد، معمولا این اتفاق رخ نمی دهد.
بر عکس اگر یک مدیر باشد که کارمندانشان را تشویق کند. از آن ها پیشنهادات مختلف برای بهتر انجام دادن کار ها بخواهد. هر وقت کاری به خوبی انجام دادند، پاداش به آن ها بدهد.
مسلما ارتباط بهتری بین مدیر و کارمندان بر قرار می شود و کارمندان انگیزه بهتری برای انجام دادن کار ها پیدا می کنند. در زندگی روزمره و در همه روابط ما همین روال است.
در رابط والد فرزندی هم دقیقا همین عوامل و قوانین حکم فرماست. اگر فرزندمان از ما بترسد و فقط به همین دلیل به حرف ما گوش دهد. قطعا وقتی که بزرگ شود و متوجه شود که این ترس او هیچ دلیل منطقی ندارد، کاملا بر عکس می شود و به حرف ما گوش نخواهد داد.
ما اگر دوست داریم که کودک مان به حرف گوش کنند. ارزش های ما را بپذیرند و پیرو راه ما باشند. اولین قدم این است که یک رابطه خوب و دوستانه با آن ها برقرار کنیم. حال چگونه می توانیم رابطه برقرار کنیم؟ چند راه دارد که یکی یکی توضیح می دهیم.
رابطه با کودک و والد – مورد دوم
مورد بعدی که می تواند به بهبود رابطه ما با کودک مان کمک کند، انجام دادن فعالیت های مشترک که هر دو شما از آن لذت ببرید و مورد علاقه کودک مان باشد.
این کار سختی نیست؛ برای مثال در زندگی روزمره کودک مان به ما می گویند: (( مامان می توانم در آشپزی بهت کمک کنم ؟ )) ما باید این اجازه را به او بدهیم : (( بله بیا با هم آشپزی کنیم )).، ((بابا می توانم در شستن ماشین بهت کمک کنم ))، پدر: ((بله بیا به من کمک کن، با هم ماشین می شوریم.))
اگر از این که فعالیت مشترک انجام می دهیم، از این فرصت برای نزدیک شدن به هم می توانیم استفاده کنیم. می توانیم با هم صحبت کنیم. نظر های هم را در مورد مسائل مختلف بپرسیم و به نزدیک شدن رابطه کمک کنیم.
حتی دیدن یک کارتون ممکن است که کودک ما از دیدن یک کارتون خاص خیلی لذت می برد، از ما می خواهد که (( مامان می توانی بیای کنارم بشینی.))
همین که ما کنار او بشینیم و با آن لذتی که او دارد، کارتون را می بیند، ما هم همین کار ر ا بکنیم. آن جایی که اون بلند می خندد، ما هم اظهار شادی و سرور بکنیم. همین هم می تواند خیلی به ما در بهبود رابطه ما کمک بکند.
رابطه کودک و والد – مورد سوم
مورد سومی که می تواند به رابطه ما کمک کند. این است که با کمک با کودک مان حرف بزنیم. از هر زمانی استفاده کنیم برای اینکه با اون رابطه برقرار کنیم.
نظر او را در مورد موضوعات مختلف بپرسیم. به پیشنهادات او اهمیت زیاد قائل شویم. اگر او شروع به صحبت کردن کرد، به صحبت های او با علاقه و دقت گوش دهیم.
دقیق منظور او را در مورد مسائل مختلف بپرسیم. وسط حرف او هیچ وقت بپریم. خدای نکرده او را مسخره نکنیم. حواسمان باشد که رفتارهایی که موقع صحبت کردن به فرزندمان به اون نشان می دهیم، می تواند روی عزت نفس او می تواند خیلی تاثیر بگذارد.
رابطه والد و کودک – مورد چهارم
تا به حال به سه مورد از مواردی که منجر به رابطه خوب با کودک مان می شود، توضیح دادیم. اما مورد چهارم این است که احساسات مان را به کودک مان نشان دهیم.
او را بغل کنیم. او را نوازش کنیم. او را ببوسیم. البته برای این کار باید سن کودک را مدنظر قرار دهیم. کودک خردسال ما خوشحال می شود ولی نوجوان ما قطعا خوشحال نمی شود که در داخل یک جمع نوازش شود و بوسیده شود.
این که دستمان را بر روی شانه او بزنیم یا یک علامتی را به اون نمایش بدهیم. می تواند به بهبود رابطه ما کمک کند. ما باید احساسات کودک مان را درک کنیم. از به کار گیری کلمات و جملاتی مثبت هیچ وقت دریغ نکنیم
- چقدر این رنگ لباس به تو می آید.
- چقدر این کار را عالی انجام می دهیم.
- من به تو افتخار می کنم.
جلو دیگران از خوبی های او بگوییم. از او تعریف کنیم. این را بدانیم که کودکان بیش از دیگران نیازمند توجه ما هستند. این توجه فعال را به آن ها کاملا نشان دهیم.
یک عکس از آن ها داخل کیف مان بگذاریم که بداند برای ما مهم است. هر از گاهی برای او یک هدیه بخریم یا اینکه او را سورپرایز ( غافلگیر ) کنیم. با هم به سینما برویم یا به پارک برویم.
کودک بداند که ما در هر شرایطی بی قید و شرط دوستش داریم و این دوست داشتن صرفا به خاطر این است که فرزند ما است. ربطی به کار های خوب یا بد او ندارد. باید بداند که همیشه برای ما ارزشمند است و دوستی ما را همراه خودش دارد و باید این رابطه این با پدر و مادر را بهبود دهیم.
از موارد دیگر در بهبود روابط والد و کودک این است که زیاد از کار کودک ایراد نگیریم. اگر ما ایراد های زیاد از کار او بگیریم، کم کم اعتماد خودش را از دست می دهد. به این نتیجه می رسد که من هیچ کاری را نمی توانم درست انجام دهم.
بچه ها یا کودکان تا کاری را اشتباه انجام ندهند، درست آن کار را یاد نمی گیرند و ما باید از خطاها و اشتباهات آن ها مقداری چشم پوشی کنیم و به آن ها این اجازه را بدهیم که یک کار را چندین بار انجام بدهند.
کودک برای آن که در کاری بهتر شود، نباید آن ها را تحلیل نکنیم. به خاطر اشتباهی که مرتکب شده اند، به آن ها توهین نکنیم. هیچ وقت با آن ها قهر نکنیم.
یک مسئله خیلی مهم این است که تشویق کودکان، باید حداقل دو برابر یا تا سه برابر تنبیه آن ها باشد و در مورد تشویق و تنبیه، به این دلیل که یک مسئله مهم است.
مورد دیگر که می تواند در این زمینه کمک کند، بخشیدن اشتباهات کودک است و همکاری در جبران آن اشتباهات است. مثلا بچه ما یک ظرف از دستش می افتد و چیزهایی که در داخل آن است، روی زمین می ریزد.
ما می توانیم دعوا کنیم. عصبانی شویم و بگوییم تو هیچ وقت نمی توانی کاری را درست انجام دهی، خیلی دست و پا چلفتی هستی. همه این موارد عزت نفس بچه را دچار مشکل می کند و رابطه ما را با بچه خراب می کند.
می توانیم هم به او بگوییم که این ها را روی زمین ریختی، بیا تا با هم آن ها را جمع کنیم. با هم همکاری کنیم و چیز هایی که روی زمین ریخته است، جمع کنیم و بعد از او تشکر کنیم که کاری را که خراب کرده، درست نموده است.
به این ترتیب ما به او یاد می دهیم که خودش را ببخشد و در زندگی هر وقت که اشتباهی کرد، بداند که جایی برای بخشیدن خودش وجود دارد و با خودش هم مهربان باشد.
برای دیدن خرید سیسمونی در اصفهان می توانید از نمایندگی های بامبینو در این شهر دیدن فرمایید.
source: رفتار با کودک
